خبرگزاری فارس: حامد حجتی از شاعران آئینی، به تازگی شعری با عنوان «آتش بگیر» درباره فتنه قرآنسوزان سروده و آن را در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است.
به گزارش خبرگزاری فارس، حامد حجتی، مشاور مدیر کل صدا و سیمای استان قم و از شاعران آئینی، به تازگی شعری با عنوان «آتش بگیر» درباره فتنه قرآنسوزان سروده و آن را در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است.
قرآن به نیزه بود علی گفت ای جهان
قرآن ناطق است کنون در حضورتان
این برگهای مصحف قرآن که بر نی است
در جان من نشانده خداوند آسمان
قرآن منم که آیه تطهیر با من است
قرآن علی است سوره کوثر عدیل آن
در پلکهای من شب «والیل» روز شد
«والشمس» از نگاه پر از نور من عیان
تکرار آیههای «هم الغالبون» منم
«یا ایها الذین» گرفتار در زمان
قرآن ناطق است علی تا همیشهها
قرآن کاغذی است که بر نیزهها روان
آیات نور در تب آن سینه مانده است
نازل شده است حضرت باری به قلبمان
«فاصبرعلی... »تمام سخنهای پوچ و پست
«سبّح بحمد ربِ» خداوند لا مکان
«وَأمُر» به عشق پاک خداوند «و اصطبر»
عبرت بگیر از شب تاریک کافران
قرآن هدایت است به آن سوی«من یشاء»
پرواز می دهد دل و دین را به کهکشان
آتش به مصحف نبوی داغ تازه نیست
تاریخ هم گواه بزرگی است توامان
قرآن و عترت است دو بال نبی حق
آتش فتاده است دوباره به جان آن
نیزار خاندان علی عین مصحف است
آتش زدند باز بر این حجم نی ستان
تاریخ هم گواه بزرگی است بعد از این
میسوخت مصحف دل مولای عاشقان
زهرا مگر که سوره کوثر نبود؟ بود؟
زهرا مگر نبود شب قدر این جهان؟
زهرا مگر مباهله کفر و دین نبود؟
زهرا مگر که کیست؟ همان سید زنان
آتش به آیههای وجودش چرا زدند؟
چون میوزید عطر خوش سورهها از آن
تاریخ گفته است که ای خیل مومنان
قرآن چراغ روشن هر روزهایتان
«دی شیخ گرد شهر همی گشت با چراغ
کز دیو و دد ملولم و انسان...» بمان بمان
وقتی چراغ روشن ما مصحف علی است
وقتی جهان به نور علی هست روشنان
راه درست راه نگاه پیمبر است
حیدر در این مقام، نبی را نگاهبان
در آتش وجود علی کربلا گداخت
خون حسین شد سپر جان خاکیان
تا دامن سه ساله او در عطش نسوخت
کی میرسد برای ابد کس به دادمان
آتش به مصحف نبوی داغ تازه نیست
تاریخ هم گواه بزرگی است بیامان
ما زخم خوردگان دل از دست دادهایم
آتش شده است بهر دل ما چو گلسِتان
حالا هزار و چهار صد و چند آتش است
این آتشی که باز رسید از گذشتگان
قرآن درون سینه ما خانه کرده است
آتش بیاورید و بسوزید قلبمان
در سوختن مرام مسلمانیام هنوز
بوی خلیل میدهد این قصه را بخوان
آتش بیاورید که آتش فشان شوم
یک سیل پر گداز ز قلبم شود روان
قرآن نسوخته است و نمیسوزد و هنوز
بانگ «لَهم عذابُ الیم» است بانگمان
اللهُ نور... نورِ سموات بر زمین
قرآن کتاب آینه نور عاشقان
مصباح در زُجاجهای از نور و نار هست
قرآن چراغ روشن خورشید پاسبان
لا شرق و غرب، کوکبِ دُرّی است این درخت
طوری است در تجلی شبهای بیشبان
در خانهای که نور هدایت وزیده است
باید گرفت آتش عشق تو در میان
خون میچکد ز ناخن دجّالههای قرن
تا آنکه در محاصره گیرند انس و جان
قرآن برای مردم جغرافیای خاک
یک پنجره است رو به فراخی آسمان
این پنجره گشوده شود مست میکند
جان تمام خسته دلان را در این زمان
آتش بهانهای است که خاکسترش کنند
غافل از اینکه هُرم عطش میشود عیان
«آتش بگیر تا که بدانی چه میکشم»
در قرن قحطسالی نامردی جهان
محمدرضا کایینی معاون امور اوقافی و خیریه در خصوص تعریف وقف گفت: به طور کلی وقف به اموالی گفته می شود که از منافع آن در راه خیر و برکت دیگران استفاده شود که این امر در گذشته نیز انجام می شد. با گذشت 30 سال از انقلاب حدود 6 هزار وقف به اموال وقفی افزوده شده که بیشتر آنها آپارتمان و زمین های زراعی بوده اند، این در حالی است که افراد جامعه هنوز با مفهوم وقف به طور کامل آشنا نیستند و مطمئن هستیم که با تبلیغات رسانه ها مردم بیشتر به این امر ترغیب می شوند و با این روش در ثروت تعدیل ایجاد می شود؛ در حال حاضر مقررات سختی بر وقف حاکم است که با تعدیل این قوانین مردم گرایش بیشتری به آن پیدا خواهند کرد. خبرنگار خبرگزاری برنا در راستای تنویر افکار عمومی در خصوص وقف، وقف اموال عمومی و شرایط آن با معاون امور اوقافی سازمان اوقاف مصاحبه ای تفصیلی انجام داده است که در زیر می خوانید.
برنا: چه اموالی شرایط وقف دارند؟
کایینی: طبق مبانی فقهی اموالی که در مالکیت حقیقی فرد باشد و هیچ شبهه ای در مالکیت آن وجود نداشته و هدف واقفین در راستای منافع جامعه و قربت الهی باشد، شرایط وقف را دارد. فرد واقف باید عاقل، بالغ و جایز التصرف باشد و به دلیل منفعت اموال خود را وقف نکرده باشد چون افراد نمی توانند مال خود را برای دریافت سود آن وقف کنند.
متاسفانه در خصوص مالکیت حقوقی هنوز نظریه دقیقی از طریق منابع فقهی و قوانین و مقررات ارائه نشده است.
در خصوص وقف سرقفلی اموال نیز در میان مراجع نظرات متفاوتی وجود دارد و قانون هم تصمیم قطعی و دقیقی ارائه نکرده است. اما موسسه قلم چی دارای هویت حقوقی است تمام اموال خود را وقف کرده وقفنامه آن را در اختیار سازمان اوقاف قرار داده است.
برنا: درباره مالکیت حقوقی اموال چه تصمیمی گرفته شده است؟
کایینی: کار گروهی به نام هیأت فنی، فقهی و حقوقی براساس قانون تشکیل شده است که این افراد به علم روز و مبانی فقهی آشنا هستند و بر وقف نظارت دارند.
برنا: چه مراحلی برای انجام وقف باید طی شود؟
کایینی: اداره اوقاف و امور خیریه در همه استان ها آمادگی دریافت اموال وقفی را دارند، به طوریکه در شهرستان های استان تهران 23 اداره اوقاف وجود دارد که افراد پس از مراجعه، مدارک اولیه را جهت تشخیص مالکیت دریافت می کنند و در صورت موافقت وقف نامه تنظیم می شود و برای قطعیت با حضور دو شاهد در مرکز اسناد رسمی، سند رسمی صادر می شود؛ ممکن است مال وقفی نیز به فرد مورد نظر اجاره داده شود و مبلغ دریافتی صرف نیت وقف کننده شود.
برنا: آیا اموال دولتی و عمومی را می توان وقف کرد؟
کایینی: اموال دولتی و عمومی شرایط وقف را ندارند در این میان می توان از دانشگاه آزاد اسلامی نام برد که بررسی های انجام شده نشان می دهد قسمتی از اموال این دانشگاه اموال دولتی، قسمتی مربوط به محل درآمد دانشگاه و بخشی هم نذر و هبه مردم است. بخش هایی از اموال دانشگاه آزاد دارای وقف نامه است که در ماده یک قانون اوقاف، اموالی که به امور عام المنفعه حتی اگر هم وقف نامه برای آنها تنظیم نشده باشد، حکم موقوفات عامه را دارد.
اموال وقفی دوبار وقف نمی شود به همین دلیل با وقف دانشگاه آزاد مخالفت می شود، زیرا بخشی از اموال آن در گذشته وقف شده است.
اما مسئله اینجاست که برخی ها برای گریز از سیستم مالیات و شورای عالی فرهنگی به وقف روی می آورند که این امر صحیح نیست.
برنا: مالکیت اموال وقفی با کیست؟
کایینی: مالکیت اموال وقفی با وقف است و سازمان اوقاف هم مالک محسوب نمی شود بنابراین اگر اموال دانشگاه آزاد وقفی باشد آنها نمی توانند تصمیم گیرنده باشند زیرا این اموال تا ابد وقف است.
برنا: آیا نظارتی بر اموال وقفی دانشگاه آزاد وجود دارد؟
کایینی: دانشگاه آزاد تصمیم دارد که مجددا اموال خود را وقف کند و این بر خلاف قانون است، طبق قانون، دو ماه پس از وقف اموال، وقف نامه در اختیار سازمان اوقاف قرار می گیرد و تاکنون چنین مدارکی از سوی دانشگاه آزاد در اختیار سازمان قرار نگرفته است به همین علت سازمان اوقاف نمی تواند بر اموال دانشگاه آزاد نظارت داشته باشد.
بنابراین سازمان اوقاف باید مالکیت اموال دانشگاه آزاد را بررسی کند. احتمال دارد برای تشخیص مالکیت اموال دانشگاه آزاد اطلاعیه عمومی داشته باشیم تا افرادی که اموال خود را وقف این دانشگاه کرده اند، مشخص شوند.
در بحث مالکیت دانشگاه آزاد باید تاریخچه آن را بررسی کرد، به این معنا که باید ببینیم در ابتدای تاسیس دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1361، این کار با پول و هزینه عدهای خاص انجام شده یا دولت این هزینه را تقبل کرده است. حتی اگر بخشی از هزینههای تاسیس دانشگاه آزاد را دولت تقبل کرده باشد، مالکیت این دانشگاه دیگر خصوصی نخواهد بود، بلکه این دانشگاه متعلق به اموال عمومی خواهد بود و مال عمومی را نمیتوان وقف کرد.
برنا: آیا ممکن است وقف دانشگاه آزاد قانونی شود؟
کایینی: در صورت تصویب مجلس و فقها پذیرش وقف دانشگاه آزاد از سوی سازمان اوقاف ضروری است؛ اما در حال حاضر باید بر مبانی فقهی وقف در شورای نگهبان بحث و بررسی صورت گیرد.
اگر وقف اموال دانشگاه آزاد مشکلی وجود نداشته باشد وقف نامه با پلاک های ثبتی به سازمان اوقاف ارسال می شود و در این زمان اجرای آن برای سازمان اوقاف لازم است.
برنا: آیا تاکنون مدرکی مبنی بر وقف اموال دانشگاه آزاد به سازمان اوقاف ارائه شده است؟
کایینی: با صراحت اعلام می کنم که هیچ مدرکی مبنی بر وقف نامه دانشگاه آزاد در اختیار سازمان اوقاف قرار داده نشده است اگر هم وقفی صورت گرفته باشد سازمان اوقاف هیچ مدرکی در این خصوص ندارد.
برنا: در صورت صحت وقف دانشگاه آزاد تولیت آن با چه کسی است؟
کایینی: باید راجع به تولیت دانشگاه آزاد تصمیم گیری شود. در حال حاضر قانون، متولی اموال وقفی را هیأت امنا ذکر کرده که در غیر این صورت غیرقانونی است و باید تصمیمات لازم در خصوص آن گرفته شود.
برنا: به عنوان آخرین سوال چه کسی می تواند متولی اموال وقفی را تعیین کند؟
کایینی: فرد واقف خود متولی آن را مشخص می کند و حتی می تواند در موارد مصرفی اموال خود نیز تصمیم گیری کند.
فارس: امیر عاملی، شاعر و خوشنویس متعهد کشورمان در پاسخ به جنجالهای اخیر پیرامون پخش دعای ربنای شجریان شعری سروده و به طور اختصاصی برای خبرگزاری فارس ارسال کرده است. او که این شعر را «شجریان زرد است» نامیده با نوشته کوتاهی شروع کرده است که شعر و نوشته عاملی به شرح زیر است:
«در پاسخ به منافقانی که میخواهند با صدای سوخته شجریان مردم ایران را تحقیر کنند؛ مردمی که سرافراز و عاشقند مردمی که از جنس شقایقند.
گم شدی آوازه خوان پیر ما
گم شدی آخر به زیر دست و پا
کرد بیگانه تو را ابزار خویش
خود شدی تا نور حق دیوار خویش
ربنایت چون خودت از یاد رفت
خیل شاگردان، هلا! استاد رفت
رفتهای از پیش ماها دور حیف
در سر پیری شدی مغرور حیف
مطرب عهد شبابم بودهای
مزه نان و کبابم بودهای
خوب میخواندی صدایت خوب بود
بعد تاج اصفهان مطلوب بود
میزدی چه چه برای شیخ و شاب
با نوای تار و تنبور و رباب
هست ساز اینک ولی آواز نیست
یک در گوشی به سویت باز نیست
تا نپیوندی عزیزم بر زوال
کاشکی بودی مرید اعتدال
مکر آمریکا تو را منفور کرد
زرق و برق غرب چشمت کور کرد
چونکه پیراهن دو تا شد بد شدی
مثل آن مطرب که بد میزد شدی
«سایه»ات فرموده بود آوازهخوان
که مرید پیردل باش و بمان
لیک ای مطرب دریغا که غرور
کرد از مردم تو را صد سال دور
وقت پیری ناز کردی با همه
ناز را آغاز کردی با همه
ناز کم کن سوی ملت باز گرد
کم بگو ازیأس ای استاد زرد»