انتقاد احمد توکلی از محرمانه بودن جلسات خبرگان

احمد توکلی در یادداشتی در الف نوشت:

مجلس خبرگان رهبری روز ۱۸/۱۲/۸۹ نهمین اجلاس رسمی خود را به پایان برد.اخباری که از اجلاس دو روزه این مجلس مهم به مردم داده شد، در حد یک بیانیه رسمی بود و مطالب جسته و گریخته ای که برخی از نمایندگان محترم آن در مصاحبه های خویش گفته‌اند. پرسش مهم این است که آیا محرمانه ماندن تمامی نطق ها،مذاکرات و تصمیمات این اجلاس ها به مصلحت جایگاه این نهاد گرانقدر مردمی و منافع نظام است؟دقت در موارد زیر پاسخ را روشن می سازد:

۱. رهبری ستون اصلی بنای نظام جمهوری اسلامی است. اصل پنجم، پنجاه وهفتم و یکصدودهم سکان دار اصلی نظام را رهبری قرارداده است. در اصل یکصدونهم، رهبری فقیه جامع الشرایطی معرفی می شود که صلاحیت علمی فتوا دادن دارد، دارای عدالت و تقوا در حد بالاست و ینش صحیح سیاسی ، اجتماعی، تدبیر، شجاعت، مدیریت و قدرت کافی دارد.

۲. تشخیص وجود این صفات و انتخاب فردی که واجد آن ها است بر عهده مجلس خبرگان رهبری است (اصل یکصدوهفتم)

اصل یکصدویازدهم نظارت بر رهبری را برای تضمین دوام این ویژگی ها، نیز لازم می سازد. همچنین برکناری رهبری در صورت از دست دادن این ویژگی ها بر عهده مجلس خبرگان است.

۳. نمایندگان این مجلس بر اساس اصل یکصدوهشتم، با رای مستقیم مردم از میان فقیهان آشنا به زمان و امین مردم انتخاب می شوند. هرگونه اصلاح و تجدید نظر در قانون مربوط به انتخاب خبرگان نیز بر عهده خود آنان است.

۴. معلوم می شود که از نظر وظائف و اختیارات، از جهت ویژگی نمایندگان، و از حیث روش کار، مهمترین و مقتدر ترین شورای جمهوری اسلامی ایران مجلس خبرگان است، به همین دلیل تقویت جایگاه این مجلس بین مردمی که موکلان آن هستند، ضروری است. از آن مهمتر اینکه بنابر فرض، اکثریت فقهای عادل و امین کشور که به رای مردم انتخاب شده اند خدای ناخواسته خیانت نمی کنند و احتمال خطایشان هم کم است. شاید به همین دلیل ناظری برای آن در نظر گرفته نشده است، پس تامین نوعی نظارت مردمی برای مجلس خبرگان ضرورت می یابد.

مردم موکلان این علمای معروف کشورند، اگر بدانند که آنان در اجلاس خود چه می‌گویند، وظیفه نظارت بر رهبری را کمیسیون ذیربط چگونه انجام می دهد، چه مواضع جمعی اتخاذ می کنند، در نطق های خویش روی چه مسائلی انگشت می گذارند... احساس نزدیکی، محرمیت و صمیمیت می کنند و قدرت قضاوت بهتری نسبت به نمایندگان خویش به دست می آورند. در نتیجه مشارکت در انتخابات خبرگان بالا می رود و حمایت از تصمیمات خبرگان افزایش می یابد. با توجه به اینکه مجلس خبرگان تصمیم اصلی اش در زمانی اتخاذ می شود که همواره بیم دوستان نظام و مردم وفادار کشور حداکثر، و امید دشمنان اسلام و ایران حداکثر می شود، اهمیت این حمایت مردمی در تداوم ثبات انقلاب اسلامی و کشور ایران بیشتر آشکار می شود. درست مانند تصمیم تاریخی خبرگان در ساعات اول رحلت امام- رضوان خدا بر اوباد- در انتخاب حضرت ایت الله خامنه ای به رهبری. صدور بیانیه های رسمی اجلاس ها خوب است ولی اکتفای بدان نادرست است.

۵. از همین اجلاس نیز اخباری رسیده است که انعکاس آن به وضوح به افزایش منزلت این مجلس گرانقدر مدد می رساند. وقتی مردم بدانند که آیت الله طباطبایی روحانی باسابقه سیاسی طولانی، امام جمعه اصفهان، دومین شهر ایران و نماینده مردم این استان در مجلس خبرگان، در نطق خویش گله می کند که جوانانی متدین در نماز جمعه خطاب به وی فریاد می زنند: امام جمعه ما بصیرت،بصیرت و جای معلم و تعلیم گیرنده عوض می شود و بعد همان جوانان بعدا از صدا و سیما بشنوند که رهبری نظام دردمندانه و خیرخواهانه به آنان نصیحت می کند، همانی که بصیرت را لازم خوانده بود، متنبه نمی شوند که طباطبایی بصیرت داشت که آنان را به اعتدال می خواند؟ و بدین ترتیب جایگاه خبرگان در اصفهان و ایران تقویت نمی شد؟  

اگر مردم بدانند که آیت الله حائری شیرازی این روحانی درد کشیده مردم و اسلام و نماینده مردم شریف فارس در نطق همین اجلاس خطاب به شورای نگهبان دوستانه ولی با فریاد می گوید: وقتی شما با کلمات از گل نازکتر به امثال هاشمی بتازید، کار به اینجا می کشد که عده ای جوان مخلص هم آن فحاشی های خلاف شرع را مرتکب شوند یا پیامک بیاید که... سقوط کرد. هاشمی سقوط نکرد او نصیحت پذیرفت و صعود خواهد کرد و آنها که در این فتنه اخیر نصیحت نپذیرفتند سقوط کردند.وقتی او به این شعر تمسک می کند که: اگر زباغ رعیت ملک خورد سیبی
برآورند غلامان او درخت از بیخ

مردم می فهمند که خبرگان ملت با هم بدون رودربایستی هم حرف می زنند. بر سر مصالحی که تشخیص میدهند، دعوا هم می کنند، البته به قول امام، دعوای طلبگی. بعد از نشر این اخبار، وقتی مردم فارس و ایران می شنوند که رهبر معظم انقلاب نیز از این احساس وظیفه های خلاف وظیفه برائت می جویند، آیا دین باوران و مردم منصف که از تند روی و هتک حرمت ها دلخورند به درایت خبرگان و بصیرت و سلامتشان بیشتر اعتماد نمی کنند؟ همین نامه ای که بیش از دوسوم اعضای خبرگان ملت، خبرگانی که واگذاری مسئولیت از آیت الله هاشمی رفسنجانی به ایت الله مهدوی کنی این روحانی جلیل القدر و خوش سابفه را لازم دیدند، در تکریم آیت الله هاشمی رفسنجانی نوشتند در وضعیت غبارآلود فعلی کم اثر است؟ چرا به سرعت منتشر نشودتا خط تخریب روحانیت و اتهام قدرت طلبی را زودتر کور کند و از امید افراط گرایانی که به اقتضای روحیه استبدادی خویش دنبال تضعیف گام به گام روحانیت هستند بکاهد؟

این نوع خبر رسانی مبارک دستگاه وعِده وعُده نمی خواهد. به روش کم هزینه روحانیت اصیل نزدیکتر است که برای هر اجلاس تیم دوسه نفره ای از اصحاب رسانه که به نظام وفادار و به حرفه خویش مسلط اند در کنار هیئت رئیسه محترم مجلس خبرگان قرار گیرند، تا مردم قلبشان نسبت به نمایندگان بصیرشان محکم تر و نظارتشان برآنها ممکن گردد. 

به نقل از جهان